Energia młodości i zdrowia

Energia życiowa człowieka – Chi (czyt.: czi) składa się według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej z kilku składników, które wzajemnie ze sobą współdziałają:

• pochodząca od rodziców Chi nerkowa (nazywana Jing), z którą przychodzimy na świat
• energia czerpana z pokarmu (znajduje się w śledzionie i krwi)
• czerpana z powietrza
• czerpana z umysłu

Nie mamy wpływu na to, jaką energię życiową (chodzi o jej jakość i ilość) otrzymujemy od rodziców. Możemy natomiast oddziaływać na dopływ energii z pokarmu, powietrza oraz na energię czerpaną z własnego umysłu, a także z ich wzajemnych korelacji.

Według medycyny Dalekiego Wschodu organem odpowiedzialnym za energię życiową, z jaką przychodzimy na świat, są nerki. Przede wszystkim od jakości nerek zależy nasz potencjał życiowy, nazywany energią Chi. Ale ponieważ z nerkami współpracuje wiele innych ważnych organów wewnętrznych, istotne jest zachowanie równowagi między nimi, aby energia Chi zbyt szybko się nie „wypaliła”. Oznaczałoby to bowiem skrócenie długości życia. I na odwrót. Niedobór energii nerek może spowodować zaburzenie równowagi w pozostałych narządach, co w konsekwencji oznacza chorobę. Niedobór Chi w nerkach prowadzi np. do niedoboru energii w wątrobie, co manifestuje się utratą włosów.

Zaburzeniem równowagi energetycznej organu wewnętrznego może być nadmiar lub niedobór energii. Przykładem chorób z nadmiaru jest m.in. nadciśnienie tętnicze, otyłość, choroba wieńcowa, nadczynność tarczycy itp. Choroby niedoborowe to np.: niedokrwistość (anemia), bezpłodność, nawracające infekcje, zaburzenia wzrostu i wszelkie niedoczynności.

Nerki są jedynym organem, w którym niemożliwy jest nadmiar. Rodzimy się bowiem z pewnym bagażem energii nerkowej. I z każdym dniem, z każdą godziną nam jej ubywa, starzejemy się i umieramy. Opóźnienie utraty energii nerkowej oznacza dłuższą młodość, dłuższe życie. Zbyt szybkie tempo jej eksploatacji, to przedwczesna starość i krótsze życie.

Co dajemy naszym dzieciom?

Część energii nerkowej otrzymujemy od rodziców tzw. Jing (czytaj: dżing) przedurodzeniowe. Jakość tej energii zależy od tego, jakim bagażem zdrowia dysponowali nasi rodzice, a nawet dziadkowie. Nieprawidłowe odżywianie, utrata krwi, przewlekłe choroby, ekscesy seksualne (szczególnie u mężczyzn, bo wiąże się to z utratą substancji) oraz wiele często następujących po sobie porodów u kobiet powoduje osłabienie Chi i niemożność przekazania potomstwu dobrej jakości przedurodzeniowego Jing.

Najkorzystniejszym okresem dla funkcji rozrodczych jest okres zimowy. Najmniej korzystne są miesiące letnie, a średnio korzystne wiosenne i jesienne. Oznacza to, że płód poczęty późną jesienią lub zimą jest najbardziej żywotny, rodzi się z maksymalną energią życiową. Może to mieć szczególne znaczenie dla przyszłych matek, które mają problemy z donoszeniem i urodzeniem potomstwa.

Jak rozpoznać noworodka ze słabą energią Chi?

U takiego noworodka po odcięciu pępowiny kikut pępowiny nie zostaje wciągnięty przez mięśnie brzucha i formuje się tzw. „pępek na zewnątrz”. Tonus mięśni brzucha jest zbyt słaby, bo organizm cierpi na niedobór energii Chi. Może nawet powstać przepuklina pępkowa. Dzieci, które rodzą się z dobrą Chi, mają „pępki do środka” i nigdy nie wytworzy się u nich przepuklina.

Dzieci z małą Chi mają często odstające uszy i otwarte usta i są strachliwe. Odstawanie uszu od czaszki powyżej 45 stopni może także oznaczać przesycenie cukrem. Dzieci z niedoborem Jing przedurodzeniowego mogą nawet urodzić się z rozszczepem podniebienia.

Niedobór Chi manifestuje się również potrzebą snu i ciepła, słabszą jakością energetyczną krwi, co na pierwszy rzut oka można poznać po skórze z tendencją do „marmurkowania”. Takie dzieci mogą mieć również większą skłonność do krzywicy, ponieważ jakość nerek odpowiada jakości układu kostnego.

Dobrze wykształcone uszy o wyraźnej rzeźbie obrąbków i zagłębień, uszy duże i mięsiste, przylegające do czaszki, to oznaka długowieczności, dobrego zdrowia, intuicji i wyczucia. Takie osoby mają dużo Chi nerek.

Proste metody wzmacniania Chi

Jeśli Chi nerek jest słaba, to wystąpić może częstsze oddawanie moczu w ciągu doby. Mogą pojawić się też bóle w okolicy lędźwiowej, małe zainteresowanie seksem, senność. Wystarczy wzmocnić nerki, a wszystko wróci do normy.

U osób z małą Chi nerek często występuje uczucie lęku, pojawiają się ciemne zagłębienia pod oczami, przedwczesny zanik barwnika (wczesne siwienie), problemy z układem kostnym, zębami, problemy z uszami oraz wypaczona potrzeba słonego smaku.

A oto metody wzmacniania Chi nerek:

1. Żyć w zgodzie z zegarem biologicznym. Osoby z nadmierną utratą Chi powinny kłaść się spać przed godziną 21.00. To znacznie spowolni proces wypalania się energii.

2. Okrywać, ocieplać okolicę lędźwiową. Jest to zwłaszcza istotne u kobiet podczas miesiączki! Wzmacniać Chi nerek można także za pomocą ogrzewania moksą w odpowiednich punktach biologicznie aktywnych.

3. Likwidowanie napięć, których podłożem jest lęk (psychoterapia).

4. Wschodnie ćwiczenia oddechowo-koncentrujące.

5. Odpowiedni rodzaj pożywienia: grzyby (zalecane w medycynie dalekowschodniej osobom z niewydolnością nerek, przewlekle dializowanym), wszystkie orzechy, a zwłaszcza orzechy pistacjowe, nasiona sezamu i zbóż mające zarodek (kiełkujące), żółtko jaja, kawior, szpik kostny, preparat łożyska, rosoły z kości, mizo, ziarna czarnej soi, ciociorzyca (groch włoski), zioła zawierające krzemionkę (np. skrzyp polny), werbena, korzeń żywokostu, wschodni korzeń żeń-szenia.

Współżycie z osobą o dużej Chi sprzyja osobie z Chi niedoborową.

Materiał opublikowany w 2008 roku w miesięczniku Szaman